Już prawie minął miesiąc od sterylizacji, dziewczyny czują się super. Ranki pogojone, wewnętrzne szwy się wchłaniają. Podejrzewam, że wszyscy właściciele zastanawiają się czy coś się zmieni - tak więc Tinta - ma apetyt! Ciągle tłucze się po misce z oburzoną miną żebym dała jeść. Dla mnie i dla niej to mega nowość, jak nie było Lomo miska mogła stać ciągle pełna, a ona zjadała tyle ile potrzebowała. Często na zawodach musiałam jej dosmaczać, żeby cokolwiek zjadła. Pod względem obikowym bardzo mi to pasuje, aczkolwiek nie powiem odczuwam lekki stres, że przytyje... Do tego moje spostrzeżenie, że jest bardziej kontaktowa w domu ( może dlatego, że liczy, że coś dostanie nadprogramowo). Przeważnie dom traktowała jak sypialnie, Tinta w domu śpi całymi dniami, nawet jak się ją poprosi- przychodzi na chwilkę i idzie spać. Ci którzy znają ją jedynie ze spacerów często mi nie wierzą  :P

Lomo - jak zwykle jest głodna, więc chyba nie jest to dla niej szok :P U niej zmian nie widzę, chociaż liczę, że to u niej trochę uspokoją się hormony. Tak jak uwielbia ustawiać wszystkich po kątach tak dalej to robi. Co mnie niesamowicie irytuje.

Haha przez przypadek natrafiłam na zdjęcie około rocznej Lomo.  Lomo do 14 miesiąca życia zostawała sama jedynie w klatce ze względu na to iż gryzła wszystko co było w zasięgu wzroku. Dopiero po przeprowadzce dostała pakiet zaufania i tak do teraz zostaje luzem. Uwielbiam tą fotę i jej minę :D